Το χωριό μας βρίσκεται στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας (πρώην Νομός Πέλλας) κοντά στην πρωτεύουσα του Νομού, την Έδεσσα. Βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα Νοτιοδυτικά της πόλης και έχει περίπου 800 κατοίκους σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού που έγινε το 2011. Είναι κτισμένο σε πλαγιά, στις Βορειοανατολικές παρυφές του Βερμίου όρους και σε υψόμετρο 430 μέτρων (κεντρική πλατεία). Η θέα προς τον κάμπο της Κεντρικής Μακεδονίας είναι μαγευτική, ιδιαίτερα τις μέρες που ο καιρός είναι καθαρός.
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι κύριες καλλιέργειες είναι τα κεράσια -ονομαστή παγκοσμίως η περιοχή για τα κεράσια της - και τα ροδάκινα αλλά υπάρχουν και άλλες δευτερεύουσες καλλιέργειες όπως το αμπέλι, τα δαμάσκηνα, τα βερύκοκα, τα μήλα. Η κτηνοτροφική παραγωγή αφορά κυρίως γιδοπρόβατα. Παράλληλα υπάρχουν πολλοί κάτοικοι που ασχολούνται με διάφορες τέχνες όπως είναι τα οικοδομικά επαγγέλματα. Επίσης να σημειώσουμε πως στο πέρασμα των χρόνων το χωριό μας έχει αναδείξει και σημαντικούς επιστήμονες και επαγγελματίες.
Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό και γιορτάζει την 1η Νοεμβρίου. Ένα χιλιόμετρο έξω από το χωριό και σε κατεύθυνση Ν/ΝΔ βρίσκεται η ιερά μονή του Τιμίου Σταυρού. Επίσης πάνω από τον οικισμό, στο βουνό, βρίσκεται το εξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου.
Στο Μεσημέρι κάθε χρόνο, το φθινόπωρο, γίνεται γιορτή τσίπουρου με επισκέπτες από όλο το Νομό και όχι μόνο. Περισσότερα όμως για την παράδοση του χωριού αλλά και τα ήθη και έθιμα θα δείτε στην ενότητα Ήθη και Έθιμα στο αναπτυσσόμενο μενού επάνω.
http://dim-mesim.pel.sch.gr/autosch/joomla15/index.php/our-village/description-village
Το Χωριό
http://dim-mesim.pel.sch.gr/autosch/joomla15/index.php/our-village
Ιστορία Χωριού
Πριν από περίπου δύο αιώνες οι κάτοικοι του χωριού ζούσαν σε διάφορες μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες γύρω από το χωριό. Ασχολούνταν με την κτηνοτροφία αλλά και την υλοτομία. Τα προϊόντα τους τα πουλούσαν σε διάφορους εμπόρους.
Αναφέρεται ότι η σημαντικότερη ομάδα ήταν αυτή που προήλθε από την Ήπειρο και, συγκεκριμένα, από την περιοχή του Σουλίου και πιθανότατα ο ερχομός τους στην περιοχή να συνδέεται με την εκδίωξη των Σουλιωτών από τα χώματά τους κατά την εποχή του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Γι' αυτό και στο χωριό έχουμε ονόματα που τα συναντάς και στην Ήπειρο (Σουλιώτης, Νάνος, Γιαννάκης, Γκότσης και άλλα).
Κάποια στιγμή λοιπόν οι ομάδες αυτές αποφάσισαν να ζήσουν όλοι μαζί στο μέρος που είναι σήμερα το χωριό για να αποκτήσουν μεγαλύτερη ασφάλεια καθώς τότε απειλούνταν από διάφορους περαστικούς κλέφτες και ληστές. Έτσι το 1810 οι κόρες του Μουσταφά (προφανώς τοπικού Μπέη), Νετζαμί, Χασιμπέ, Ράφια αγόρασαν την περιοχή που είναι σήμερα το χωριό (1810 - 1226 σύμφωνα με το ισλαμικό ημερολόγιο). Την ίδια χρονιά πουλούν, με ιεροδικαστική απόφαση, το δασόκτημα της περιοχής στους κατοίκους της. Έτσι λοιπόν αρχισε να δημιουργείται ο οικισμός.
Όσο για την ονομασία του χωριού, αυτή έχει διάφορες εκδοχές για την προέλευσή της, οι επικρατέστερες των οποίων είναι δύο. Σύμφωνα με την πρώτη, επειδή οι κάτοικοι αποφάσισαν να μείνουν, τότε στην αρχή, στο μεσαίο μέρος (κεντρικό) της περιοχής, το χωριό σιγά σιγά ονομάστηκε Μεσημέρι από την παραφθορά και συνένωση των λέξεων "μεσαίο μέρος". Κατά τη δεύτερη εκδοχή έμποροι από τη Φλώρινα και άλλες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας όταν έκαναν το ταξίδι προς τον κάμπο και τη Θεσσαλονίκη ή αντίστροφα έφταναν πάντα στην περιοχή το μεσημέρι και σταματούσαν να ξεκουραστούν αφού υπήρχαν άφθονα νερά και ίσκιος πολύς. Έτσι από τους εμπόρους αυτούς ονομάστηκε η περιοχή του χωριού "Μεσημέρι".
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, το χωριό συμμετείχε ενεργά και πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος με 50 νεκρούς. Υπέφερε πολύ από τους Βουλγαροκομιτατζήδες και τελικά το 1912 (18 Οκτωβρίου) απελευθερώθηκε μαζί με την Έδεσσα και τη γύρω περιοχή και ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Κράτος. Είναι γνωστή η ιστορία 7 πατριωτών (6 Μεσημεριωτών και ενός Φλαμουριώτη) που στις 2 Φεβρουαρίου 1905 σκοτώθηκαν σε ενέδρα Βουλγαροκομιτατζήδων. Τη μνήμη τους την τιμάμε κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Φεβρουαρίου με Μνημόσυνο και άλλες εκδηλώσεις (δρόμο θυσίας κλπ).
Στη γερμανική κατοχή επίσης πολλοί κάτοικοι συμμετείχαν στην αντίσταση και στις 13 Σεπτεμβρίου 1944 οι Γερμανοί έκαψαν σχεδόν ολοσχερώς το χωριό και σκότωσαν 3 κατοίκους ως αντίποινα για την επίθεση που δέχτηκε το στρατόπεδο, λίγο πιο κάτω, από τους αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. και 3 αγγλικά αεροπλάνα. Το στρατόπεδο κατά την κατοχή το είχαν καταλάβει οι Γερμανοί. Ήταν οι τελευταίες μέρες της Γερμανικής κατοχής.
Μετά τον πόλεμο το χωριό αναστηλώθηκε και οι κάτοικοί του προοδεύουν, ασχολούμενοι κυρίως με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και διάφορες τέχνες.
http://dim-mesim.pel.sch.gr/autosch/joomla15/index.php/our-village/village-history
Λίγα λόγια για το Σχολείο μας και την ιστορία του:
Το Δημοτικό Σχολείο Μεσημερίου ιδρύθηκε το 1952 σύμφωνα με μαρτυρία του τότε γραμματέα της κοινότητας κ. Γιαννούση. Μαρτυρίες κατοίκων όμως αναφέρουν ότι σχολείο λειτουργούσε προπολεμικά στο Μεσημέρι και βρίσκονταν στην πλατεία του χωριού, εκεί που σήμερα βρίσκεται το περίπτερο. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το σχολείο άρχισε να λειτουργεί το 1926 σε ένα τριώροφο κτίριο, ο πρώτος όροφος του οποίου φιλοξενούσε την κοινότητα και κάποια γραφεία. Στον δεύτερο και τρίτο όροφο λειτουργούσε το Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής κάηκε από τους Γερμανούς κατακτητές.
Στη συνέχεια (γύρω στο 1950) χτίστηκε το κτίριο που βρίσκεται στον αύλειο χώρο του σημερινού σχολείου και που φιλοξένησε τους μαθητές για περίπου μισό αιώνα.
Αρχικά λειτούργησε ως 3/θ. Κατά το πέρασμα των χρόνων έγιναν αυξομειώσεις στην οργανικότητά του. Έφτασε να λειτουργεί και ως 6/θ σχολείο αλλά σήμερα λειτουργεί (σχ. έτος 2014 - 2015) ως 4/θ.
Μέχρι το 2001 στεγάζονταν στο παλιό κτίριο, στην αυλή του σημερινού σχολείου. Το 1993 θεμελιώθηκε το νέο κτίριο, που έχει όλες τις απαραίτητες υποδομές, το οποίο, μετά από πολλές περιπέτειες, παραδόθηκε προς χρήση το 2002. Το παλαιό κτίριο του σχολείου ανακαινίσθηκε και σήμερα στεγάζει τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μεσημερίου "Ο Αριστοτέλης" όπου υπάρχουν εκθέματα από την ιστορία του χωριού, τη λαϊκή παράδοση και άλλα.
Στο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου στεγάζεται σε ξεχωριστή αίθουσα και το 1/θέσιο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο του χωριού.
http://dim-mesim.pel.sch.gr/autosch/joomla15/index.php/to-sxoleio-mas/istoria-sxoleiou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου